தொடக்கம்
	62 தலைவனும் தலைவியும் உறழ்ந்து கூறுதல் தலைவி ஏஎ இஃது ஒத்தன், நாண் இலன் தன்னொடு மேவேம் என்பாரையும் மேவினன் கைப்பற்றும் தலைவன் பதிலும், தலைவி வேட்கை மறுத்து உரைத்தலும் ‘மேவினும், மேவாக்கடையும், அஃது எல்லாம் நீ அறிதி; யான் அஃது அறிகல்லேன்; பூ அமன்ற 5 மெல் இணர் செல்லாக் கொடி அன்னாய்! நின்னை யான் புல் இனிது ஆகலின், புல்லினென்’ எல்லா! தமக்கு இனிது என்று, வலிதின் பிறர்க்கு இன்னா செய்வது நன்று ஆமோ மற்று?’ ‘மகளிரை வலிதிற் புணர்திற் புணர்தலும் அறநூல் வழக்கு’ என, தலைவன் மொழிதல் சுடர்த் தொடீ! போற்றாய் களை, நின் முதுக்குறைமை; போற்றிக் கேள்! 10 வேட்டார்க்கு இனிது ஆயின் அல்லது, நீர்க்கு இனிது என்று உண்பவோ, நீர் உண்பவர்? செய்வது அறிகல்லேன்; யாது செய்வேன்கொலோ ஐ வாய் அரவின் இடைப்பட்டு, நை வாரா? ‘மை இல் மதியின் விளங்கும் முகத்தாரை 15 வௌவிக் கொளலும் அறன்’ எனக் கண்டன்று புணர்ச்சிக்கு உடம்பட்டு, தலைவி நெஞ்சொடு கூறுதல் ‘அறனும் அது கண்டற்றாயின், திறன் இன்றி, கூறும் சொல் கேளான், நலிதரும்; பண்டு நாம் வேறு அல்லம் என்பது ஒன்று உண்டால்; அவனொடு மாறு உண்டோ, நெஞ்சே! நமக்கு? ‘ஏறிய மடல் திறம்’ என்னும் சூத்திரத்து ‘மிக்க காமத்து மிடல்’ என்றதனால் தலைவனும் தலைவியும் உறழ்ந்து கூறி, தலைவி கூடக் கருதிய பெருந்திணை உரை