நாவாய்-நௌ, நாவ (இ.வே.)

     நாவுதல்=கொழித்தல். நாவு-நாவாய்=கடல்நீரைக் கொழித்துச் செல்லும்
பெருங்கலம்.

     என்று, தலையாலங் கானத்துச் செருவென்ற நெடுஞ்செழியன்மீது,
அவன் முன்னோருள் ஒருவன் சாலி (சாவக)த் தீவைக் கைப்பற்றியமை
ஏற்றிக் கூறப்பட்டிருத்தல் காண்க.

     வேத ஆரியர் கடலையும் கப்பலையும் கண்டறியாது நில வழியாக
இந்தியாவிற்கு வந்தவர். சிந்தாற்றில் இயங்கிய படகு களைப்பற்றித்தான்
அவர்க்குத் தெரியும். அதனால் வடநாட்டில் வழங்கிய நௌ என்னும்
சொல்லாற் படகையே முதலிற் குறித்தனர்.

     வடவர் காட்டும் வேடிக்கையான சொன்மூலம் வருமாறு:

     (1) நௌ=வாச் (c)-நிருக்த, 1: 11).

      வாச் = பேச்சு, மொழி, குரல், ஒலி.

     (2) நு4 = பராவு (praise).

     தெய்வத்தைப் பராவும் மன்றாட்டு (prayer) வானுலகிற்குச்
செலுத்துகின்ற கலமாக இருக்கின்றது.

     "2. nau = vae, Nir.i, 11 (either because prayer is a vessel
leading to heaven or fr. 4.nu, ‘to praise") - மா. வி. அ. ப. 571.